મોસમ ભીની ઋતુ વરસતી અંતરે સ્પર્શી રહી ,
અરુ પ્રભાતે મૃદુલ સ્વરે કોકિલા ગીત ગાતી ,
કિરણ થોડા વાદળો માં ડોકિયું કાઢી જોતાં ,
ને એ સવારે ક્રમ મુજબ હું હાંફતો ચાલી રહ્યો ,
જોયું એવું દ્રશ્ય ભુપરે નજર ત્યાં ચોટી ગઈ ,
ગરીબ બાપો ઝુપડું બાંધે આ સમય ગાળવાને ,
નીચે ઉંભી નાની ઢીંગલી થઇ હજી બસ સમજણી,
એ આંખો માં ભય હતો એનો જેને હું માણી રહ્યો ,
એને વર્ષા વ્હાલી હો તો યે કરે ન કલ્પના એ ,
ખરું ખરું એ ક્યાંક જીવન ક્યાંક મૃત્યુ વેરતું હો ,
રહ્યો વિચારી "ક્યારે એને વર્ષા પર પ્રીતિ થાશે ?
-ચિંતન લખાણી 'અલ_મસ્ત '
connect on facebook
chintanlakhani41195@gmail.com
No comments:
Post a Comment